Myanmar : China Wants Action on SEZ in Arakan as Locals Cast Wary Eye

China Wants Action on SEZ in Arakan 

as Locals Cast Wary Eye

In a visit to Naypyidaw on Monday, a senior Chinese diplomat said Beijing wanted to see “sooner implementation” of the Kyaukphyu Special Economic Zone (SEZ) in western Burma’s Arakan State, as some local residents cast a wary eye on the Asian giant’s economic ambitions.

Chinese State Councilor Yang Jiechi, the head of the Chinese delegation, said he hoped to see development of the Kyaukphyu project soon, and that “China wants to take part in the tasks of ensuring development of the southwestern part of Myanmar,” during a meeting with President Thein Sein, according to the state-run New Light of Myanmar newspaper.

Chinese projects in Arakan State include controversial natural gas and oil pipelines from Kyaukphyu to China’s Yunnan province. Construction of the dual pipelines, known as the Shwe gas project, is complete, and the piping of gas and oil northward is scheduled to begin soon. Oil storage tanks on Maday Island and natural gas storage tanks on Mala Island have also been installed.

Thein Sein on Monday said he “thanks China for the Kyaukphyu industrial zone project” and expressed hope that the “region could see development” as a result, but there were no details provided on the nature of the agreement nor what kind of support the Chinese would provide.

Local residents said there were no indications that development of the SEZ in Kyaukphyu had yet begun, nor had the local population been briefed about plans for the project.

In December, Deputy Labor Minister Myint Thein—the chairman of the SEZ Implementation Committee—paid a weeklong visit to Kyaukphyu and told residents at a meeting there that the project would be implemented in accordance with the desires of the local people.

“Kyaukphyu is a center of Chinese interest, so they will want to begin it sooner and quicker,” said Aye Zan, secretary of the Kyaukphyu SEZ Monitoring Committee, which was formed earlier this year after local residents called for collaboration on the project in terms of social and environmental impact assessments.

“But the authorities have not shared any plan with us,” he added.

The government has invited foreign firms to invest in the SEZ project, but there remains a lack of basic infrastructure, such as roads, electricity provision and port facilities, in the area.

“No development at the project area is seen, we only know that the ‘master plan’ for the project has been drawn up in collaboration with a Japanese company,” said Hla Myo Kyaw, a resident of Kyaukphyu and a member of the Kyaukphyu SEZ Monitoring Committee.

The residents said basic information about the SEZ—the project site, the size of the zone and whether local residents would need to be relocated—had not yet been provided to them.

A delegation of the Arakan State-based Rakhine Nationalities Development Party was among a group of Burmese political parties that visited China in April at the invitation of the External Communication Department of the Chinese Communist Party. It was not clear whether Beijing’s ambitions in Kyaukphyu were discussed.

Some locals are wary of Chinese-backed projects in Arakan State, with the Shwe gas project criticized by many for a lack of transparency and its negative environmental and social impacts, including forced displacements and harm to local fishermen’s livelihoods.

The monitoring committee said it would stand with local residents and air any concerns raised.

“If the villagers have to move for the project, it cannot happen,” Hla Myo Kyaw said, “as no one will accept relocation from their homes.”

In December 2012, the rights group Arakan Oil Watch reported that the Chinese state-owned conglomerate CITIC Group would manage the implementation of the Kyaukphyu SEZ on Ramree Island, where more than 200,000 people reside.

The report said the zone would require an initial investment of US$8.3 billion and a total of $89.2 billion over 35 years, using 120-square-km of land and 70-square-km of waterways, according to a feasibility study by CITIC Construction.

An 800-km long rail way connecting Kyaukphyu to Ruili in China’s Yunnan province will also reportedly soon be built, with its planned completion in 2015. The railway will pass through cities and villages in Arakan State, Magway and Mandalay divisions, and Shan State, as the Shwe gas and oil pipelines currently do.

Resource from:

http://www.irrawaddy.org/archives/38463

Read More

Xinjiang-Gwadar Port: China for fast work on economic corridor

Xinjiang-Gwadar Port: 

China for fast work on economic corridor

Ambassador of China Sun Weidong has stressed on quickly developing an economic corridor from Xinjiang to Gwadar Port to make Pakistan an economically vibrant state.

“Both friends—China and Pakistan are making plans for setting up a task force for the purpose,” he told Interior Minister Chaudhry Nisar Ali Khan on Wednesday, according to an official statement.

Referring to the Chinese premier’s recent visit, the ambassador said that Pakistan was one of the first countries he visited. He also said that the Chinese government expects a visit from the Pakistani prime minister soon.

Ambassador Weidong also expressed the desire to open new areas of corporation between the two countries. He said that Pakistan has always supported China in its crucial issues such as Taiwan, South China Sea, Tibet and Xingjian.

He also admired Pakistani support in both regional and international forums.

Condemning the recent incidents in Quetta, the ambassador said that his government was against any incident that destabilises Pakistan. He highlighted support to Pakistan in economy, infrastructure development, energy, people to people contact and security.

Chaudhry Nisar stressed the need for Chinese collaboration for economic development.

He said the new government’s priorities were development, fighting terrorism and issue of sovereignty which has been threatened by the drone strikes.

He acknowledged that the Gwadar Port would change the strategic and economic importance of the entire region.

Resource from:

http://tribune.com.pk/story/565818/xinjiang-gwadar-port-china-for-fast-work-on-economic-corridor/

Read More

China-Pakistan deal on economic corridor passing through Pakistan-occupied Kashmir[PoK]

China-Pakistan deal on economic corridor passing through [PoK]

To link Xinjiang to the port of Gwadar on Arabian Sea

China has indicated it will go ahead with building infrastructure in Pakistan-occupied Kashmir (PoK) despite India’s concerns, signing a memorandum of understanding with Pakistan on a transport corridor expected to pass through the disputed region.

Chinese Premier Li Keqiang, who on Thursday wrapped up a two-day visit to Pakistan following his trip to India, called on both countries to “start formulating a long-term plan for the China-Pakistan economic corridor project and gradually push forward its construction”, the official Xinhua news agency reported.

Both countries signed an MoU to cooperate on a “long-term” plan on the corridor, among 11 agreements announced during Mr. Li’s visit.

Chinese planners have called for a transport and economic corridor to link China’s far-western Xinjiang region to the port of Gwadar, on the Arabian Sea, which China helped build and is now managing. 

The corridor, they hope, will speed up development in Xinjiang, which has seen intermittent unrest, and also open up a new route for China’s energy imports from West Asia. The corridor will pass through PoK, which borders Xinjiang and provides the only feasible transport link between China and Pakistan.

While India has made its concerns known over the projects considering the region’s disputed status, China has appeared to push forward. China would “step up” its cooperation with Pakistan by “building the oil pipeline and railroads linking the countries”, Wang Dehua, a South Asia scholar at the Shanghai Institute for International Studies, told The Global Times, a Communist Party-run tabloid known for its nationalistic views, on Thursday.

Last year, both countries completed a pre-feasibility study for a railway line linking Kashgar, in Xinjiang, to Havelian, running through the Khunjerab Pass and PoK.

Asked about India’s concerns, Chinese Foreign Ministry spokesperson Hong Lei said on Thursday, “China’s position on the Kashmir issue is clear and consistent”.

“We hope India and Pakistan can solve the relevant issue through dialogue,” he said.

Chinese officials have made a similar argument to their Indian counterparts when pressed about the projects.

While Mr. Hong did not further elaborate China’s stand, officials had, in the past, described their projects as being carried out “without prejudice” to disputes between India and Pakistan. The projects, they said, were purely commercial, with China not deviating from its stated position of “neutrality” on the issue.

India has rejected that argument, pointing out that China had itself expressed strong opposition to Indian cooperation with Vietnam on exploration projects in the waters of the South China Sea, which are contested by China and a number of other countries.

The Global Times in an editorial on Thursday said India “must accept and adapt” to the friendship between China and Pakistan as Beijing “cannot scale down this relationship” to address its concerns.

“India has long been sensitive to the Sino-Pakistan relationship, even suspecting that China secretly helped Pakistan master nuclear technology. These suspicions are groundless but cannot easily be dispelled,” the editorial said.

Resource from:

http://www.thehindu.com/news/international/chinapakistan-deal-on-economic-corridor-passing-through-pok/article4743616.ece

Read More

China : China's Port of Call

China's Port of Call

China's control of Gwadar through the China Overseas Port Holding Company is the latest move towards its ambitious plan to safeguard its Persian Gulf route, through which over 60 per cent of its oil supplies flow. China also gets a potential naval base in the Arabian Sea, linked by road to its eastern Xinjiang province.

Last year, when Pakistan's Ambassador to China Masood Khan talked of a proposal to lease the port, none of the visiting Pakistani journalists in Beijing believed him. Pakistan's third port was indeed completed after China financed 83 per cent of its $248 million (Rs.14 billion) cost in 2007 but was operated by PSA on a 40-year lease. PSA backed out earlier this year after a dispute over the non-allotment of land by Pakistan's government. China stepped in as part of an ambitious plan to open up an energy and trade corridor from the Gulf to its poorer western regions.

So vital is the port to Chinese interests that the prospects of a simmering insurgency in Balochistan-over 3,000 people have been killed in violence since 2004-have not deterred it. The Pakistan army has also reportedly assured China that it would protect its personnel working on the project.

Pakistani officials say both countries plan to establish a huge naval base in the port that is 460 km west of its sole naval base, Karachi. This request was first made by former defence minister Chaudhary Ahmed Mukhtar during prime minister Yousuf Raza Gilani's 2011 Beijing visit. Pakistan has now reportedly told China that it wants China's navy to maintain a regular presence in the Arabian Sea. Pakistan's military could use Gwadar as an alternative to Karachi to prevent another blockade of its maritime options by the Indian Navy, as in the 1971 war.

Pakistani defence ministry officials say the move to hand the port to China is a response to India's growing economy and regional heft. "Majority of China's port facilities in the Indian Ocean are dual use and there is the possibility that China can rapidly turn them for military use in future,” says Asim Qadeer Rana, an Islamabad-based foreign policy expert. Rana believes India's interest in Iran's Chahbahar port is a response to China's presence in Gwadar. "We believe that this will give strategic depth to Pakistan's maritime assets, commercially and militarily,” a senior official in Pakistan's Ministry of Defence told india today.

India sees this as part of a strategy to surround it with a "string of pearls” -with China having already established bases in Hambantota in Sri Lanka and Chittagong in Bangladesh. On February 6, India's Defence Minister A.K. Antony told the media that Chinese control of the port was "a matter of concern”. Indian defence brass are more than just concerned. China's presence in Gwadar poses a strategic dilemma of a kind not faced previously. "It could seriously complicate our response. In the time of war, we could risk dragging China into the picture,” a senior Indian defence official says. But what is more worrying is Pakistan and China's rapid expansion of the Karakoram highway, which links Gwadar to Kashgar.

Chinese construction firms have almost completed a 335-km tarred road from Sost, a Pakistani frontier town on its border with China, to Gilgit, the capital of the Gilgit-Baltistan province. Expansion work is in progress on the rest of the 900-km road, to link the port to Pakistan's north-south Indus Highway, which will facilitate overland transport from Gwadar to China. It takes a merchant vessel over 20 days to cover the 10,000 km distance from the mouth of the Persian Gulf to Shanghai via the narrow Malacca straits. Gwadar will enable Chinese merchant ships to load cargo at Gwadar and sail to Europe via the Red Sea, saving 3,900 km.

China's prosperous eastern seaboard is some 3,000 km away from its remote western Xinjiang province. Gwadar, in comparison, is only 1,500 km away. "With the new highway, Chinese exporters would save time and money, and Pakistani businessmen could benefit,” says Mohammad Tariq, a senior Pakistani foreign affairs ministry official. Another official said the two countries are also planning a high speed railway track from Xinjiang to Gwadar, though this is still in the future.

Sources say China's long-term plans also include road and rail links through Afghanistan to the land-locked Central Asian states. "When this network is fully operational from Gwadar to Khunjerab (on the Gilgit-Baltistan border between Pakistan and China), Urumqi (capital of Xinjiang province), Beijing and Shanghai, it will give China alternative routes for its trade with West Asia and Europe, that will be much shorter than the one passing through Malacca,” he said.

China is a key weapons supplier to Pakistan, having provided the bulk of its battle tanks, fighter jets and warships. It has agreed to deliver six submarines to Pakistan's navy and sell light fighter aircraft for $3 billion (Rs.164 billion). At $12 billion (Rs.657 billion), trade between the two countries peaked in 2012. The transfer of the new port is likely to be the sheet anchor of that relationship.

Resource from: 

http://indiatoday.intoday.in/story/china-pakistan-persian-gulf-arabian-sea/1/257027.html

Read More

Dewei Port in the Dream : From Burma view

Dewei Port in the Dream : From Burma view

Thailand’s Dawei Port Dream ‘Should Be Abandoned’ as Unworkable

A senior analyst-academic in Bangkok has described Thailand’s ambitions for creating an oil transhipment port and petrochemical and industrial estate at Dawei on Burma’s southeast coast as a pipe dream that should be abandoned.

“The back-to-back visits last month by Prime Minister Yingluck Shinawatra to Japan, immediately followed by Prime Minister Shinzo Abe in [Burma], should signal once and for all that Japanese capital for Dawei development is not forthcoming. It is time to pull the plug on Dawei,” said Thitinan Pongsudhirak, the director of the Institute of Security and International Studies at Chulalongkorn University.

“The [Thai] authorities need to look for an alternative port development strategy inside Thailand.”

The multibillion dollar Dawei dream, proposed by Bangkok construction firm Italian-Thai Development, envisages a land bridge to link the Thai capital’s industrial hinterland on the Gulf of Thailand coast with the Andaman Sea and access to the Indian Ocean.

But Thitinan said logistics are lacking, human resources “challenging,” and finance non-existent, and to cap it all the sea around Dawei is not deep enough to accommodate large ships at anchorage or in port.

Resource from:

http://www.irrawaddy.org/archives/36832

Read More

Cambodia in the Challenge : Cambodia’s industrial sector continues to thrive!

Cambodia in the Challenge : 

Cambodia’s industrial sector continues to thrive!

Cambodia remains an attractive destination for industrial work, with a low inflation rate of 3 per cent and a low minimum wages of $80 per month, according to the CBRE Asia Pacific Logistics Rental Index.

The index showed a slight increase of 0.7 per cent quarter-on-quarter in the first quarter of 2013 compared to just under 1.0 per cent in the fourth quarter of 2012 as rental growth remained weak for a third consecutive quarter. 

Annual growth also continued to decline, falling to 4.4 per cent year-on-year. Leasing activity slowed during the quarter as occupiers opted to stay in their existing premises.

In the first quarter of 2013, Cambodia’s textile exports reached $1.34 billion, compared to $1.14 billion in the same period last year, with export commodities including clothing, timber, rubber, rice, fish, tobacco and footwear. In 2012, exports totaled $6.14 billion.

Factory rents in most markets – particularly in China – continued to record steady gains in the first quarter of 2013, along with the improvement in regional exports. In Southeast Asia, factory rents are generally stable.

In Cambodia rents also remain stable as a continuation of trends seen in 2012, with prime locations in industrial zones commanding rents of $2.5 square metre. Rents in lower quality industrial zones, where units are of a lesser standard, offer rents of $2 per square metre.

CBRE says there remains a distinct lack of supply of industrial units as occupancy levels in existing industrial parks continue to rise. The development of new industrial units has been slow as a direct result of the economic downturn, and the associated impact this had on the construction sector.

However increasing labour costs in China and Japan continue to drive the demand for industrial property within Cambodia. 

In particular, Japanese manufacturers are seeking opportunities to relocate operations to Cambodia. Demand for factory space mainly came from tenants in heavy industry. Manufacturers in the chemical and automotive sectors were particularly active in setting up plants in new markets, followed by companies in    the consumer electronics and industrial machinery equipment sectors.

The opportunities to relocate to Cambodia in search of better production prospects are supported by the improving infrastructure, in particular at the deep seaport of Sihanoukville.

The supply of industrial units will be a key influential factor in the growth of Cambodia’s economy, ensuring that foreign direct investment can continue to drive the markets. A number of industrial zones have been proposed for development within sites acquired for the purpose of satellite cities. 

CBRE says these industrial zones will provide industrial units to the North, South, and North West sides of Phnom Penh, and will cover approximately 7,000 hectares of land in total. They will be supported by new infrastructure allowing further development of both import and export opportunities. 

These developments are still likely to focus more on land disposals than matching market demand and supplying rental units. This can largely be put down to the low returns achieved from current rental prices.

Economic growth in Asia Pacific is expected to gather pace over the course of 2013 and reach around 4.8 per cent for the year as whole. The Cambodian economy has continued its high growth rate as real GDP growth has expanded to 7.5 per cent in 2013. Cambodia is one of the world’s fastest growing countries, and opportunities for foreign investors to capitalize on low production and labour costs will drive the industrial markets forward.

The demand for industrial rental units in prime locations remains high in 2013, as Chinese and Japanese companies look to relocate due to high production costs in their retrospective countries. However the increased demand is unlikely to be met by future industrial parks as the market is largely dominated by owner-occupied locally owned garment factories currently. CBRE predicts this will change as different manufacturers enter the market.

Read More

ยุทธศาสตร์กวางสี : ประตูสู่อาเซียนของจีน ตอนที่ 6 ; มณทลกวางสีสั่งปิดกิจการที่เข้าข่ายอุตสาหกรรมล้าสมัย

ยุทธศาสตร์กวางสี : ประตูสู่อาเซียนของจีน ตอนที่ 6 ;   

มณทลกวางสีสั่งปิดกิจการที่เข้าข่ายอุตสาหกรรมล้าสมัย 

ปีที่ผ่านมา กว่างซีสั่งปิดกิจการที่เข้าข่ายอุตสาหกรรมล้าสมัย จำนวน 150 ราย ครอบคลุมอุตสาหกรรมพลังงานไฟฟ้า 2.4 หมื่นกิโลวัตต์ อุตสาหกรรมเหล็กอัลลอยด์ 3.5 แสนตัน อุตสาหกรรมปูนซีเมนต์ 16.3 ล้านตัน อุตสาหกรรมผลิตกระดาษ 3.1 แสนตัน อุตสาหกรรมผลิตหนัง 8 หมื่นผื่นมาตรฐาน อุตสาหกรรมผลิตแป้งสตาร์ช 4 พันตัน และอุตสาหกรรมถ่านหิน 1.2 แสนตัน โดยที่ “อุตสาหกรรมปูนซีเมนต์” เป็นเป้าหมายหลัก มีจำนวนวิสาหกิจที่ถูกสั่งปิดกิจการสูงสุด จำนวน 100 ราย เมื่อปีก่อน (ปี 55) ทางการกว่างซีได้ออกประกาศ “ข้อคิดเห็นว่าด้วยการควบคุมอย่างเข้มงวดต่อการอนุมัติการลงทุนในโครงการที่มีการสิ้นเปลืองพลังงานสูงและก่อมลพิษสูง” รวมทั้งมีการกำหนด “บัญชีรายชื่อโครงการลงทุนที่มีการสิ้นเปลืองพลังงานสูงและก่อมลพิษสูงประเภทที่ต้องจำกัดและประเภทที่ต้องกำจัด” เพื่อควบคุมอุตสาหกรรมล้าสมัยในกว่างซี แนวทางการดำเนินการหลัก คือ (1) โครงการเก่า ทางการกว่างซีพร้อมสนับสนุนให้กิจการดังกล่าวปรับปรุงโครงสร้างการผลิตและเทคโนโลยีการผลิต ไม่อนุญาตให้ขยายพื้นที่ทำธุรกิจ หรือสั่งปิดกิจการนั้นๆ และ (2) โครงการใหม่ มีขั้นตอนการตรวจสอบอนุมัติที่เคร่งครัด มีการกำหนดเกณฑ์มาตรฐานการดำเนินธุรกิจที่สูงขึ้น หรือไม่อนุมัติโครงการลงทุนใหม่          ภูมิหลังของมาตรการล้างบางอุตสาหกรรมล้าสมัยเป็นแนวทางที่รัฐบาลกลางได้กำหนดตามกระแส“อนุรักษ์สิ่งแวดล้อม” (เนื่องจากจีนเป็นประเทศที่มีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากที่สุดในโลก) เพื่อต้องการกำจัดภาคอุตสาหกรรมที่ขาดประสิทธิภาพ ก่อให้เกิดความสิ้นเปลือง และสร้างมลพิษสูง มาตรการดังกล่าวยังเป็นส่วนหนึ่งของแผนการควบคุมยอดการผลิตที่เกินความจำเป็นที่สืบเนื่องจากความกังวลว่าแผนกระตุ้นเศรษฐกิจอาจก่อให้เกิดการลงทุนในบางภาคอุตสาหกรรมมากเกินไป         ดังนั้นสำหรับผู้ประกอบการไทยที่สนใจจะเข้ามาทำธุรกิจในกว่างซี (จีน) จะต้องตรวจสอบให้แน่ชัดว่า กิจการของท่านเข้าข่ายธุรกิจที่มีการสิ้นเปลืองพลังงานสูงและก่อมลพิษสูงหรือไม่  ทั้งนี้ คาดหมายว่า มาตรการดังกล่าวจะบังคับใช้อยู่ต่อเนื่อง และอาจจะทวีความเข้มข้นมากขึ้นในอนาคต Resource from: http://www.thaibizchina.com/thaibizchina/th/china-economic-business/result.php?IBLOCK_ID=69&SECTION_ID=458&ELEMENT_ID=12731

Read More

ยุทธศาสตร์กวางสี : ประตูสู่อาเซียนของจีน ตอนที่ 5: Guangxi State Farm ตัวอย่าง"ก้าวออกไป" สู่อาเซียน ของวิสาหกิจจีน

ยุทธศาสตร์กวางสี : ประตูสู่อาเซียนของจีน ตอนที่ 5: 

Guangxi State Farm ตัวอย่าง "ก้าวออกไป" สู่อาเซียน 

ของวิสาหกิจจีน

Guangxi State Farm เป็นรัฐวิสาหกิจรายใหญ่ของจีน (กว่างซี) ที่ออกไปลงทุนในอาเซียนมากที่สุดรายหนึ่งของประเทศ ทั้งในอินโดนีเซีย เวียดนาม กัมพูชา พม่า ฟิลิปปินส์ และลาว
โครงการลงทุนของ Guangxi State Farm แบ่งได้เป็น 2 ลักษณะ คือ การออกไปพัฒนาและจัดตั้งเขตความร่วมมือทางเศรษฐกิจการค้าในต่างประเทศ (นิคมอุตสาหกรรม) การนำเทคโนโลยีทางการเกษตรออกไปเผยแพร่พร้อมกับดำเนินการแปรรูปผลิตภัณฑ์สินค้าเกษตร (เพื่อส่งกลับมายังกว่างซี)

อินโดนีเซีย : โครงการเขตความร่วมมือทางเศรษฐกิจการค้า
โครงการดังกล่าวเป็น 1 ใน 19 เขตความร่วมมือฯ ในต่างประเทศของกว่างซีที่ได้รับการอนุมัติจากกระทรวงพาณิชย์จีน และเป็นเขตความร่วมมือฯ แห่งแรกของจีนและกว่างซีในประเทศอินโดนีเซีย
โครงการระยะแรกเป็นการปรับปรุงหน้าดิน ถนน ทางระบายน้ำ และระบบแสงสว่างได้ดำเนินการเสร็จสิ้น โดย Guangxi State Farm ใช้เงินลงทุนไปแล้ว 87.17 ล้านดอลลาร์สหรัฐ มีวิสาหกิจจากทั้งในและต่างประเทศ (รวมถึงจีน) จำนวน 19 ราย ได้ลงนามสัญญาเข้าพัฒนาและจัดตั้งกิจการ โดยบางส่วนเริ่มดำเนินการผลิตแล้ว

เวียดนาม : โรงงานแปรรูปมันสำปะหลัง
เพื่อแก้ไขปัญหาขาดแคลนวัตถุดิบของโรงงานอุตสาหกรรมแปรรูปมันสำปะหลัง ทาง Guangxi State Farm Mingyang Biochemical Group, Inc. (广西农垦明阳生化集团) จึงได้ออกไปลงทุนจัดตั้งโรงงานผลิตแป้งสตาร์ชมันสำปะหลังในประเทศเวียดนาม ซึ่งสอดรับกับคำเชิญชวนของรัฐบาลจังหวัด Binh Dinh ประเทศเวียดนาม
ทางบริษัทฯ ตั้งโรงงานในเขตนิคมอุตสาหกรรมกวีเญิน (Quy Nhon) โดยโรงงานแห่งนี้เป็นศูนย์รวมวัตถุดิบมันสำปะหลังจาก 3 ประเทศ คือ เวียดนาม ลาว และกัมพูชา ซึ่งสามารถผลิตแป้งสตาร์ชได้ปีละ 3 แสนตัน และกำลังอยู่ระหว่างขยายงานการก่อสร้างสายการผลิตแป้งโมดิฟายด์สตาร์ช และระบบรองรับสายการผลิตอื่นๆ

พม่า : เพาะปลูก “ป่าน(ศรนารายณ์)” และมันสำปะหลัง
Guangxi State Farm Sisal Group (广西农垦剑麻集团公司) และบริษัทในประเทศพม่า ได้ร่วมลงนามสัญญาความร่วมมือโครงการปลูกพืชทดแทน โดยทั้ง 2 ฝ่ายดำเนินความร่วมมือพัฒนาโครงการอบรมเทคโนโลยี เพาะปลูก และแปรรูปป่านศรนารายรณ์และมันสำปะหลังในพื้นที่เมือง Lashio ทางตอนเหนือของประเทศพม่า มีเนื้อที่ 2 หมื่นเฮกตาร์ (อย่างละครึ่ง) มูลค่าการลงทุน 124 ล้านดอลลาร์สหรัฐ
บริษัทฯ จะส่งเจ้าหน้าที่ระดับผู้เชี่ยวชาญไปอบรมให้ความรู้เกี่ยวกับการเพาะปลูกพืชทั้ง 2 ประเภทในพม่าเป็นประจำทุกปี
ปัจจุบัน ป่านศรนารายรณ์บางส่วนให้ผลผลิตเป็นที่เรียบร้อย และคาดว่าจะเข้าสู่ช่วงที่ให้ผลผลิตได้เต็มที่ในอีก 3 ปีข้างหน้า (ปี 58) และในอีก 6-7 ปีข้างหน้าจะได้ผลผลิตเส้นใยป่านมากกว่า 1.5 หมื่นตัน 

ตามรายงาน Guangxi State Farm จะใช้จุดแข็งด้านเทคโนโลยีอุตสาหกรรม เพื่อบุกเบิกพัฒนาความร่วมมือด้านการเกษตรเชิงทรัพยากรกับอาเซียนอย่างต่อเนื่อง อาทิ (1) ธุรกิจน้ำตาลกับไทย เวียดนาม มาเลเซีย และอินโดนีเซีย (2) ธุรกิจมันสำปะหลังกับเวียดนาม ไทย กัมพูชา และฟิลิปปินส์ (3) ธุรกิจเพาะปลูกทางการเกษตรกับพม่า และลาว (4) ธุรกิจเพาะเลี้ยงและขยายพันธุ์สัตว์น้ำกับเวียดนาม บรูไน และอินโดนีเซีย และ (5) ธุรกิจพืชผักผลไม้และดอกไม้กับเวียดนาม และไทย
       การดำเนินนโยบาย “ก้าวออกไป” ของวิสาหกิจจีน (กว่างซี) เป็นการดำเนินนโยบายที่ชาญฉลาด แม้ว่าประเทศต่างๆ จะได้ประโยชน์จากการที่วิสาหกิจจีนออกไปลงทุน (เม็ดเงินภาษี เทคโนโลยี การจ้างงาน) ทว่าประเทศเหล่านี้กำลังสูญเสียความได้เปรียบ/อำนาจต่อรอง เพราะจีนได้ลดการพึ่งพาจากประเทศคู่ค้า และเป็นผู้คุมเกมส์การค้าทั้งหมด

Resource from:

by นายกฤษณะ สุกันตพงศ์
แหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์กว่างซี เดลี่ (广西日报) (31 พฤษภาคม 2556)

http://www.thaibizchina.com/thaibizchina/th/china-economic-business/result.php?IBLOCK_ID=69&SECTION_ID=462&ELEMENT_ID=12738

Read More

Malaysia Economic Strategy Parts 1 : Iskandar special economic zone @ Johor, Malaysia

 Malaysia Economic Strategy Parts 1 :

 Iskandar special economic zone @ Johor, Malaysia

     Iskandar Special Economic Zone เป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษขนาดใหญ่ที่เป็นความหวังของประเทศมาเลเซีย    ตั้งอยู่ในรัฐ Johor ซึ่งอยู่ตอนใต้ของประเทศมาเลเซีย ติดกับชายแดนของประเทศสิงคโปร์


          Iskandar Special Economic Zone เป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษขนาดใหญ่ที่ประกอบด้วย ย่านเศรษฐกิจสำคัญต่างๆมากมาย  ที่เป็นเช่นนี้เพราะ Iskandar Special Economic Zone ได้ถูกออกแบบให้ประกอบด้วย Cluster ทางเศรษฐกิจที่สำคัญรวม 9 Clusters ซึ่งได้แก่่ Cluster ทางด้านที่ปรึกษาด้านการเงินและการลงทุน,  Cluster ทางด้านอุตสาหกรรมสร้างสรรค์, Cluster ทางด้านโลจิสติกส์,  Cluster ทางการท่องเที่ยวและการพักผ่อนหย่อนใจ,  Cluster ทางด้านการศึกษา, Cluster ทางด้านสุขภาพ,  Cluster ทางด้านไฟฟ้า อิเล็คโทรนิค, Cluster ทางด้านปิโตรเคมี,และ Cluster ทางด้านอาหารและการเกษตร  โดย Iskandar Special Economic Zoneได้แบ่งเป็นZone ต่างๆ ได้ดังนี้

     เขต A  เป็นเขต City center ซึ่งประกอบด้วย Central Business District และ Concervation & Heritage Zone  
     เขต B เป็นเขต Nusajara center ซึ่งประกอบด้วย Johor State Administrative Centre และ International Destination Resort, Education Center 
 

     เขต C เป็นเขต Western gate Development ซี่งประกอบด้วย Tanjung Pelepas Port และ Free Trade Zone และ2nd Links Acces และ Ramsar World Heritage Park
     เขต D เป็นเขต East gate Development ซึ่งประกอบด้วย Tg Langsat Industrial Park และ Pasir Gudang Port
    เขต E เป็นเขต Senai - Skudai ซึ่งประกอบด้วย Airport city

Read More